Boletus erythropus

Sombreiro de 5-15(20) centímetros de diámetro, hemisférico ao principio, máis tarde convexo ou pulvinado ata aplanado; marxe aguda, máis ou menos regular e lixeiramente excedente; superficie seca e mate, notablemente aterciopelada cando é nova, pero co tempo tórnase lisa e algo brillante, un pouco viscosa coa choiva; de cor pardo escuro ou pardo-tostado con tons oliváceos ou bronceados, pardo-avermellado escuro ou negruzco nas zonas rozadas.

Talo de 5-15 x 2-5(8) centímetros, firme e robusto, ventrudo ao principio, daquela claviforme e atenuado na parte superior, amarelado cara ao ápice, ocráceo cara á base, pero enteiramente moteado de numerosas granulaciones de cor vermella ou avermellada-alaranxado máis ou menos vivo, sen formar ningún retículo, o que lle confire un aspecto granuloso e de cor avermellada; tomento basal patente e amarelado. Tubos libres de cor amarela-oliváceo, que azulean en poucos segundos; poros pequenos e regulares, de cor vermella-sangue ou vermello-carmín, progresivamente alaranxados cara á marxe; azulean ao tacto de forma intensa e instantánea. Carne recia, amarela ao cortala, pero rapidamente vólvese azul escura para despois dun tempo volverse outra vez amarelada; nas feridas do pileo toma unha cor vermella-ladrillo ou vermello-escuro; sabor suave e agradable e cheiro banal.

Aparece xa desde finais de primavera e o seu período de frutificación prolóngase ata entrado o outono; a miúdo en grupos, tanto en bosque de frondosas, como de coníferas, en montaña e sempre en chans acedos. En Galiza é frecuente localmente, algúns anos moi abundante. Non conleva ningunha dificultade o recoñecemento deste boleto de pé vermello; as granulaciones vermellas do pé son características, así como os seus poros vermellos ou avermellado-alaranxados e a carne de cor amarela que case ao instante vólvese totalmente dunha cor azul intensa ao ser cortada.

Despois de cociñalo é un bo comestible, contrariamente ao que puidese suxerir o cambio de cor espectacular da carne ao cortala. Con todo, debe de coñecerse ben este boleto e non confundilo con outras especies que teñen os poros da mesma cor e que son tóxicas.

Lugar de observación: Lalín.